Thursday, December 13, 2018

വാസ്തു ശില്‍പികള്‍ (Vasthu Aficionado)

File:Vishwakarmaji.png

ന: ഭൂമിര്‍ ന: ജലം ചൈവ  ന: തേജോ നചവായ ച:
ന: ചാകാശം ന: ചിത്തം ച: ന:ബുദ്ധി ഘ്രാണഗോചര:
ന:ബ്രഹ്മേ:ന:വിഷ്ണുശ്ച:  ന:രുദ്രശ്ച:താരക:
സര്‍വ്വശൂന്യനിരാലംബ:  സ്വയംഭൂവിശ്വകര്‍മണ
(മൽസ്യ പുരാണം )


ശൂന്യതയില്‍ നിന്നും തുടങ്ങാം. ശൂന്യതയില്‍ നിന്നാണല്ലോ എല്ലാം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നത്. സൃഷ്ടിക്കു മുമ്പ് സർവ്വവും ശൂന്യമായിരുന്ന അവസ്ഥയിൽ ശക്തി (ശബ്ദം) ബ്രഹ്മം ആയി. ഈ ബ്രഹ്മം അദൃശ്യവും നിരാലംബവും ആയി നിന്നു . വായു, ഭൂമി, വെള്ളം, തേജസ്സ്, ചിത്തം, ത്രിമൂര്‍ത്തികള്‍ (ബ്രഹ്മാവ്, വിഷ്ണു, രുദ്രൻ) പ്രകാശം (സൂര്യൻ, ചന്ദ്രൻ, നക്ഷത്രങ്ങൾ) എന്നിവയൊന്നും ഇല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയായിരുന്നു അന്ന്. അതിനാല്‍ ഈ ബ്രഹ്മം തന്നിലെ ആദിശക്തി, ഇച്ചാശക്തി, ജ്ഞാനശക്തി, ക്രിയാശക്തി, പരാശക്തി എന്നീ പഞ്ച ശക്തികളെ ജ്വലിപ്പിച്ചു. ഈ പഞ്ച ശക്തികള്‍ യഥാ ക്രമം സദ്യോജാതം, വാമദേവം, അഘോരം, തല്പുരുഷം, ഈശാനം എന്നി പഞ്ചമുഖങ്ങൾ ആയി. അങ്ങനെ കേവല ബ്രഹ്മം പഞ്ചമുഖ ബ്രഹ്മാവായി പ്രപഞ്ചത്തെ സൃഷ്ടിച്ചു എന്ന് മത്സ്യപുരാണത്തിൽ പറയുന്നു(കടപ്പാട്:Wkipedia). ബ്രഹ്മജാതനായ വിശ്വകര്‍മ്മാവാണ് പ്രപഞ്ചത്തിലെ സര്‍വ്വവും സൃഷ്ടിച്ചത്. അപ്രകാരം ആദി ശില്പി ശ്രീ വിരാട് വിശ്വകര്‍മ്മാവാണ്.

വാസ്തു രൂപകൽപ്പന ചെയ്യുന്നതിൽ, അറിവും അനുഭവ പരിചയവുമുള്ള നാല് ആചാര്യന്മാരുടെ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിതിയില്‍ പരമ പ്രാധാന്യം അര്‍ഹിക്കുന്നു. സ്ഥപതി, സൂത്രഗ്രാഹി, തക്ഷകന്‍, വർധകി എന്നിങ്ങനെയാണ് വാസ്തുവിലെ നാല് ആചാര്യന്‍മാരെ നിശ്ചയിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. 

സ്ഥപതി (Sthapathy - The Architectural Designer)
നിര്‍മിതിയുടെ ആദ്യന്തം മനസ്സില്‍ കണ്ട് കണക്ക് നിശ്ചയിച്ച്, എല്ലാറ്റിന്‍റെയും മേല്‍നോട്ടം വഹിക്കുന്നയാളാണ് സ്ഥപതി. ദക്ഷിണ കേരളത്തില്‍ സ്ഥപതി കണക്കന്‍ എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. വടക്കന്‍ കേരളത്തില്‍ മൂത്താശാരി എന്നും (സര്‍വ വിജ്ഞാന കോശം). സ്ഥപതി കണക്കില്‍ മാത്രമല്ല ജ്യോതിഷത്തിലും വാന ശാസ്ത്രത്തിലും നിമിതതിലും ഒരു പരിധി വരെ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിലും അറിവുള്ള വ്യക്തി ആയിരിക്കണം. ഗൃഹകർത്താവിന്‍റെ ഇച്ഛയ്ക്കനുസരിച്ച് ഭംഗിയും ഉറപ്പും സൗകര്യങ്ങളുമുള്ള ഗൃഹം രൂപകല്പന ചെയ്യുകയും ഗൃഹത്തിലെ അംഗങ്ങളുടെ എണ്ണം അനുസരിച്ച് എത്ര വലിപ്പം വേണം, ഏത് ആകൃതിയിലായിരിക്കണം എന്നും മറ്റും ചിന്തിച്ച് തീരുമാനിക്കേണ്ടതും സ്ഥപതിയാണ്.

തച്ചുശാസ്ത്രത്തിന്‍റെ പ്രായോഗിക തലത്തിലാണ് അത് ജ്യോതിഷവുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത്,. ശാസ്ത്രവിധിയനുസരിച്ചുള്ള കർമങ്ങൾ സുമുഹൂർത്തത്തിൽ ആരംഭിക്കണം എന്ന് എല്ലാ വാസ്തു ശാസ്ത്രങ്ങളും നിഷ്കർഷിക്കുന്നുണ്ട്. മുഹൂർത്തം നിശ്ചയിക്കുന്നതിനുള്ള ശാസ്ത്രമാണ് ജ്യോതിഷം. ഗൃഹാരംഭം, മുഹൂർത്തശങ്കുസ്ഥാപനം, ശിലാസ്ഥാപനം, ദ്വാരസ്ഥാപനം, ശിഖര സ്ഥാപനം, ഗൃഹപ്രവേശം തുടങ്ങി അനേകം ചടങ്ങുകൾ ഗൃഹനിർമ്മാണവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. ഇതിന് ജ്യോതിഷത്തെ ആശ്രയിക്കുന്നു. സൂര്യന്‍റെ അയന ചലനം, മഴ, കാറ്റ് ഇവയുടെ ആഗമനം, ജലലഭ്യത ഇവയും കണക്കാക്കാന്‍ മൂത്താശാരിക്ക് അറിയണം. ഗൃഹം വയ്ക്കാന്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന ഭൂമി ആരോഗ്യപരമായി നല്ലതാണോ എന്നും അറിയണം. ഭൂപരിഗ്രഹം മുതൽ അനേകം താന്ത്രിക കർമങ്ങൾ നിര്‍വ്വഹിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഈശ്വര പ്രീതിക്കായുള്ള പൂജാ കര്‍മ്മങ്ങള്‍ നടത്താന്‍ താന്ത്രിക വിദ്യയിലും മൂത്താശാരിക്ക് പ്രാവീണ്യം‌ ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഗൃഹപ്രവേശത്തിനു മുൻപ് വാസ്തുബലിയും പഞ്ച ശിരസ്ഥാപനവും ചെയ്യണം (മുന്‍പ് വീട് സംബന്ധിച്ചുള്ള മുഴുവന്‍ പൂജകളും മൂത്താശാരിയാണ് ചെയ്തിരുന്നത്. നമ്പൂതിരിമാര്‍ ആരും തന്നെ വാസ്തുബലി ക്രിയ ചെയ്യാറില്ല. എന്നാല്‍ അടുത്ത കാലത്തായി ഈ പതിവില്‍ മാറ്റം വന്നിട്ടുണ്ട്). ഇപ്രകാരം ഒരു മഹാ പണ്ഡിതന് മാത്രമേ മൂത്താശാരി പദവി വഹിക്കാന്‍ കഴിയൂ. അദ്ദേഹം ഏകദേശം ഒരു യോഗിവര്യന് സമാനമായ ജീവിതം നയിക്കുന്നവന്‍ ആയിരിക്കുമെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. തച്ചു ശാസ്ത്രത്തിന് 'സ്ഥാപത്യവേദം' (അഥര്‍വം)എന്ന് പെരുവന്നതില്‍ നിന്ന് തന്നെ സ്ഥപതിയുടെ പ്രാധാന്യം വ്യക്തമാണ്.

സൂത്രഗ്രാഹി (Soothra Grahi- draughtsman & Supervisor)
സ്ഥപതിയുടെ മനസ്സിലുള്ള ഗൃഹത്തിന്‍റെ രൂപവും ഭാവവും ഉള്‍ക്കൊണ്ട് അളവുകള്‍ ക്രമപ്പെടുത്തുകയും പണികളില്‍ ആവശ്യമായ നിര്‍ദ്ദേശം നല്‍കുകയും ചെയ്യുന്ന ആചാര്യനാണ് സൂത്രഗ്രാഹി. 'സൂത്രം' എന്നാല്‍ ചരട് എന്നും കണക്കിലെ സൂത്രവാക്യം എന്നും അര്‍ഥം പറയാം. ഇത് രണ്ടും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നവനാണ് സൂത്രഗ്രാഹി. പണികള്‍ നടത്തുന്ന സമയത്ത് എന്തെങ്കിലും മാറ്റം ആവശ്യം വന്നാല്‍ ആയതു മൂത്താശാരിയുമായി ചര്‍ച്ച ചെയ്തും കൈക്കണക്ക് പ്രകാരമുള്ള അളവില്‍ വ്യത്യാസം വരാതെ പ്രസ്തുത മാറ്റം വരുത്തേണ്ടതും സൂത്രഗ്രാഹിയാണ്. മൂത്താശാരി നിശ്ചയിക്കുന്ന ആളെ മാത്രമേ സാധാരണ സൂത്രഗ്രാഹിയായി വയ്ക്കാറുള്ളൂ. ചിലയിടത്ത്, മൂത്താശാരിയുടെ മകന്‍ തന്നെ ആയിരിക്കും ആ പദവി വഹിക്കുക. ഗൃഹം പണി തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പ് തന്നെ സൂത്രഗ്രാഹി വ്രതം ആരംഭിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

ക്ഷകന്‍ (തച്ചന്‍) (Thakshakan - Carpenter)
രൂപമില്ലാത്തതിനു രൂപം കൊടുക്കുന്നവന്‍ എന്നാണ് 'തക്ഷ' എന്ന സംസ്കൃത പദത്തിന്‍റെ അര്‍ഥം. തക്ഷകന്‍ എന്നതിന് ദേവശില്പി എന്നും ആശാരി (ആചാരി) എന്നും സാമാന്യമായി അര്‍ഥം ഉണ്ട്. പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ തന്നെ വ്രതവും ആചരണവും കൊണ്ട് പൂര്‍ണ്ണമാണ് തച്ചന്‍റെ ജീവിതം (പഴയകാലത്ത്). വലിയ മരം മുറിച്ചു ചെറുതാക്കി, കണക്കൊപ്പിച്ചു ചെത്തിയെടുത്ത്, ഭംഗിയില്‍ രൂപപ്പെടുത്തി, പരസ്പരം ചേര്‍ത്തുവച്ചു, ഉറപ്പിച്ച് തക്ഷകന്‍ ഗൃഹം നിര്‍മ്മിക്കുന്നു. ഗൃഹാരംഭം മുതല്‍ പണി തീര്‍ന്ന് ഗൃഹനാഥന്‍ ഏറ്റു വാങ്ങുന്നത് വരെ തച്ചന്‍ വ്രതം മുറിക്കരുത്. തച്ചന്മാര്‍ തന്നെയാണ് തടിയിലും ശിലയിലും കൊത്തുപണി ചെയ്തിരുന്നത്. ശിലയില്‍ കൊത്തുന്ന ആചാര്യനെ ശില്പി എന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു. ശില്പി പണി ഏറ്റെടുത്താല്‍ വിഗ്രഹം പൂര്‍ത്തിയാകുന്നത് വരെ അയാള്‍ക്ക്‌ ബ്രാഹ്മണ സ്ഥാനം ആയിരുന്നു ലഭിച്ചിരുന്നത്. സൂത്രഗ്രാഹി നല്‍കുന്ന നിര്‍ദ്ദേശം അനുസരിച്ചാണ് ആശാരി അളവ് പണികളും കൊത്തുപണികളും ചിത്രപ്പണികളും ചെയ്യുന്നത്. മരം, ശില എന്നിവ കൂടാതെ ഓട് (മൂശാരി), സ്വര്‍ണ്ണം (തട്ടാന്‍മാര്‍ ), ഇരുമ്പ് (കൊല്ലന്മാര്‍) എന്നിവയില്‍ ശില്പങ്ങള്‍ തീര്‍ക്കുന്നവരും ആചാരങ്ങള്‍ അനുവര്‍ത്തിക്കുന്നവരും വിശ്വകര്‍മ്മ പരമ്പരയില്‍ പെട്ടവര്‍ തന്നെയാണ്. ഗൃഹനാഥന്‍റെ ധനസ്ഥിതി അനുസരിച്ച് ഇവരും ഒരു പരിധി വരെ നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ പങ്കാളികളാകുന്നു. ക്ഷേത്ര നിര്‍മ്മാണത്തിലാണ് ഇവരുടെ ആവശ്യം കൂടുതലായി വേണ്ടിവരുന്നത് എന്ന് മാത്രം.

വര്‍ദ്ധകി (Vardhaki - Mason)
ശില്‍പികള്‍ കണക്കനുസരിച്ച് രൂപപ്പെടുത്തിയ ഘടകങ്ങള്‍ ചേര്‍ത്ത് വച്ച് അവ തമ്മില്‍ ഭംഗിയാം വിധം യോജിപ്പിച്ച്, സ്ഥപതി നിര്‍ദേശിച്ചിട്ടുള്ള രീതിയില്‍ ഗൃഹം രൂപപ്പെടുത്തുന്ന കര്‍മ്മമാണ്‌ വര്‍ദ്ധകിയുടെത്. അതായത്, രൂപപ്പെടുത്തിയ വസ്തുക്കള്‍ ചേര്‍ത്തുവച്ച് ഗൃഹം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നവനാണ് വര്‍ദ്ധകി. വര്‍ദ്ധകിയും വ്രതങ്ങള്‍ എടുത്തു മാത്രമേ ഗൃഹ നിര്‍മ്മാണം ആരംഭിക്കാവൂ. ഗൃഹത്തിന്‍റെ പണി മാത്രമല്ല. അതിനു ചുറ്റുമുള്ള പ്രകൃതിയെ അനുയോജ്യമായ രീതിയില്‍ ക്രമീകരിക്കുന്നതും(Landscaping) വര്‍ദ്ധകിയാണ്. ഗൃഹത്തിന്‍റെ സ്ഥിതി അഥവാ തുലനാവസ്ഥ (balance) നില നിറുത്തുക എന്നത് വര്‍ദ്ധകിയുടെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. ഭാരക്രമീകരണം, തൂണുകളുടെയും ഭിത്തികളുടെയും ക്രമീകരണം എന്നിവയിലൂടെയാണ് ഇത് സാധ്യമാക്കുന്നത്. മുഴുവന്‍ ഗൃഹത്തെയും മനസ്സില്‍ കണ്ടുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം പണി ആരംഭിക്കുന്നത്. പണി തീര്‍ന്ന ശേഷം സ്ഥപതിയുടെ അനുവാദത്തോടെയാണ് വ്രതം മുറിക്കുന്നത്.

തച്ചുശാസ്ത്രജ്ഞര്‍ മേല്പറഞ്ഞ നാലുവിധം പ്രവൃത്തികളിലും വൈദഗ്ധ്യം നേടിയവരാണ്. സാധാരണയായി, അവരില്‍ ഏറ്റവും അനുഭവ പരിചയമുള്ള ആള്‍ സ്ഥപതിയും ഏറ്റവും കുറഞ്ഞയാള്‍ വര്‍ദ്ധകിയുമായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം. മേല്പറഞ്ഞ നാല് ആചാര്യന്മാരെയും വേണ്ട രീതിയില്‍ ദക്ഷിണയും മറ്റ് സമ്മാനങ്ങളും നല്‍കി തൃപ്തിപ്പെടുത്തിയ ശേഷം മാത്രമേ ഗൃഹനാഥന്‍ ഗൃഹം കൈയേല്‍ക്കാന്‍ പാടുള്ളൂ എന്നാണ് പഴയ കാലത്തെ വ്യവസ്ഥ. .
(Images: commons.wikimedia.org)

Tuesday, December 11, 2018

വാസ്തുവിന്‍റെ ഘടകങ്ങള്‍ (Components of Vasthu)

Image result for വാസ്തു images


വാസ്‌തു എന്ന സംസ്‌കൃത പദത്തിന്‌ പൊതുവായി 'പാർപ്പിടം' എന്നാണ്‌ അർത്ഥം. വാസ്‌തുവിനെ ധര (ഭൂമി) ഹർമ്മ്യം (കെട്ടിടം) യാനം (വാഹനം) പര്യങ്കം (കിടക്ക) എന്നിങ്ങനെ നാലായി വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു (മാനസാരം).

ഭൂമിയുടെ ആകൃതി ഗോളം ആണെങ്കിലും വീട് വയ്ക്കാനുള്ള സ്ഥലത്ത് (വസ്തു) സൂര്യന്‍ ഉദിക്കുന്ന ദിക്കിനെ ആധാരമാക്കിയുള്ള ഒരു ചതുരം (സമചതുരം) സങ്കല്പിച്ചാണ് വാസ്തു മുന്നോട്ടു പോകുന്നത്. വീട് പണിയുന്നതിലെ പ്രായോഗിക തത്വങ്ങള്‍ ആണ് ഇതിന്‍റെ അടിസ്ഥാനം. ഇപ്രകാരം, അടിസ്ഥാനപരമായി വടക്ക്, കിഴക്ക്‌, തെക്ക്, പടിഞ്ഞാറ്‌ എന്നീ നാലു ദിശകളിൽ നിന്നു പ്രസരിക്കുന്ന ഊർജ്ജത്തെ വാസ്‌തുശാസ്‌ത്രം പരിഗണിക്കുന്നു. എങ്കിലും കോണുകള്‍ക്കാണ് ഏറെ പ്രാധാന്യമുള്ളത്. കാറ്റിന്‍റെ ഗതിയാണ് ഒരു പ്രധാന ഘടകം. വീടിനുള്ളില്‍ സൂര്യപ്രകാശത്തിന്‍റെ ലഭ്യതയാണ് മറ്റൊരു ഘടകം. ഇവ കൂടാതെ മനുഷ്യന്‍റെ നിത്യ കൃത്യങ്ങളും ആഹാരം പാചകം ചെയ്യുന്നതും വളര്‍ത്തു മൃഗങ്ങളെ പരിപാലിക്കുന്നതും എല്ലാം കണക്കാക്കിയാണ് ഒരു ഗൃഹം നിര്‍മ്മിക്കുന്നത് എങ്ങനെ എന്ന് തീരുമാനിക്കുന്നത്. കൂടാതെ ജല ലഭ്യത, കിണറിന്‍റെ സ്ഥാനം എന്നിവയും പരിഗണിക്കുന്നു. സ്വസ്ഥതയുള്ള ജീവിതം എന്ന സങ്കല്പത്തില്‍ പഴയ കാലത്തെ സമൂഹ കേന്ദ്രങ്ങളായ ദേവാലയം, വ്യാപാര സമുച്ചയം, നാല്‍ക്കവല തുടങ്ങിയവയില്‍ നിന്നും നിശ്ചിത അകലം പാലിക്കണം എന്നതും നിഷ്കര്‍ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ വനം, പാറക്കെട്ടുകള്‍, ഉല്‍ക്കാപതനം ഉള്ള പ്രദേശം എന്നിവയും താമസ യോഗ്യമല്ല. ഇവയ്ക്കെല്ലാം ശാസ്ത്രീയ അടിസ്ഥാനവും ഉണ്ടല്ലോ.

പ്രപഞ്ചത്തിലെ വിവിധങ്ങളായ ഊർജ്ജങ്ങളെയും മനുഷ്യനിലും അവന്‍റെ ചുറ്റുപാടുകളിൽ നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന ഊർജ്ജത്തെയും തമ്മിൽ ബന്ധപ്പെടുത്തിയാണ്‌ വാസ്‌തുവിലെ ഊര്‍ജ്ജ തത്വങ്ങള്‍ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്‌. സൗരോർജ്ജം മാത്രമല്ല വൈദ്യുതി, കാന്തികം, ഗുരുത്വാകർഷണം തുടങ്ങിയ ഘടകങ്ങളേയും വാസ്‌തു പരിഗണിക്കുന്നുണ്ട്‌. വാസ്തു ശാസ്ത്ര പ്രകാരം വീട് നിര്‍മ്മിച്ചാല്‍, അവിടെ വസിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെയും മറ്റു ജീവികളുടെയും ഊര്‍ജ്ജ നിലയും പ്രാപഞ്ചിക ഊര്‍ജ്ജവും തമ്മില്‍ ഒത്തു ചേര്‍ന്ന് പോവുകയും ഐശ്വര്യം വര്‍ദ്ധിക്കാന്‍ ഇട വരികയും ചെയ്യും എന്നാണ് പ്രമാണം. ഊര്‍ജ്ജ സ്ഥാനങ്ങളെ വീടിന്‍റെ മൂലകളില്‍ കേന്ദ്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നതായി സങ്കല്പിക്കുന്നു. അതിനാലാണ് വീടിന്‍റെ നാല് മൂലയും എന്നും പ്രകാശം കടന്നു ചെല്ലുന്ന ഇടങ്ങളായി സംരക്ഷിക്കണം എന്ന് പറയുന്നത്. വീടിന്‍റെ മൂലകള്‍ ഇരുളടഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് താമസക്കാരുടെ ആരോഗ്യത്തിനും സമ്പത്തിനും ദോഷം ചെയ്യുമെന്നാണ് വിശ്വാസം. എന്നാല്‍ പൊതുവേ ജനവാസം കുറവായിരുന്ന കാലത്ത് ഇഴജന്തുക്കളും വിഷ ജീവികളും മറ്റും ഇരുണ്ട മൂലകളില്‍ കയറിക്കൂടാനുള്ള സാധ്യത കൂടി പരിഗണിച്ചിരിക്കാം. ജനാലകളും വാതിലും വയ്ക്കുന്നതിലും അന്നത്തെ ജീവിത രീതി, കാലാവസ്ഥ എന്നിവ കണക്കിലെടുത്തിട്ടുള്ളത്‌ കാണാം.

വാസ്തു തത്വങ്ങള്‍ പല പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്നും രൂപപ്പെട്ടു വന്നതിനാല്‍ പലതിനും ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള പ്രമാണം ഉദ്ധരിക്കുന്നത് പ്രയാസമാണ്. മനുഷ്യാലയ ചന്ദ്രിക, ശില്പരത്നം, വിശ്വകര്‍മ്മ പ്രകാശിക തുടങ്ങിയവയാണ് ഇപ്പോള്‍ ഉപയോഗിച്ചു വരുന്ന പ്രധാന ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍. ബുദ്ധമതത്തിലും ജൈന മതത്തിലും ഉണ്ടായിട്ടുള്ള പല കൃതികളും വിജ്ഞാന പ്രദവും ആശയ സമ്പന്നവും ആണെങ്കിലും കേരളം തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളില്‍ അവയിലെ തത്വങ്ങള്‍ അത്ര പ്രായോഗികമല്ല.
(images:propertyessence.com)


Thursday, December 6, 2018

വാസ്തുപുരുഷന്‍ (Vasthupurushan)


Image result for വാസ്തുപുരുഷന്‍ images

ത്രേതായുഗത്തിൽ സർവ്വലോക വ്യാപിയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ഉപദ്രവകാരിയായ ഒരു ഭൂതമാണ്‌ വാസ്തുപുരുഷൻ എന്നാണ് ഹൈന്ദവ വിശ്വാസം. ദേവാസുര യുദ്ധത്തില്‍ അസുരന്മാര്‍ പരാജയപ്പെട്ടതറിഞ്ഞു കുപിതനായ ശുക്രാചാര്യര്‍ അന്ധകാരന്‍ എന്നൊരു രാക്ഷസനെ ഹോമാഗ്നിയില്‍ നിന്നും സൃഷ്ടിച്ചു. ഇരുട്ടിനെ കൊട്ടാരമാക്കി വാണിരുന്ന അന്ധകാര രാക്ഷസന്‍ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവന്‍ ഇരുട്ടിനാല്‍ ആവൃതമാക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു. ജീവജാലങ്ങള്‍ മഹാദേവനായ ശിവനെ അഭയം പ്രാപിച്ചു. ശിവനും അന്ധകാരനും തമ്മിലുണ്ടായ ഏറ്റുമുട്ടലിൽ, ശിവന്‍റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ഉതിർന്നു വീണ ഒരു വിയർപ്പു തുള്ളിയിൽ നിന്നുമാണ്‌ വാസ്തു പുരുഷന്‍റെ ജനനം. ഇങ്ങനെ ജനിച്ച ഭൂതത്തിന്‍റെ പരാക്രമങ്ങൾ സഹിക്കാനാവാതെ ദേവന്മാർ തപസ്സ് ചെയ്ത് ബ്രഹ്മാവിനെ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുത്തുകയും; അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ ആജ്ഞാനുസരണം ദേവന്മാര്‍ ഭൂതത്തിനെ യുദ്ധത്തിൽ തോല്പിച്ച് ഭൂമിയിൽ എടുത്ത് എറിയുകയും ചെയ്തു.


ഭൂമിയിലേക്ക് എടുത്തെറിയപ്പെട്ട വാസ്തുപുരുഷൻ അവിടെയും തന്‍റെ വികൃതി തുടര്‍ന്നു. ജീവജാലങ്ങള്‍ നിസ്സഹായരായി നിന്നു. ഒടുവില്‍ ശല്യം സഹിക്കവയ്യാതെ ഭൂനിവാസികൾ ബ്രഹ്മാവിനെ പ്രാർത്ഥിച്ചു. ഒരിക്കല്‍ വടക്ക്-കിഴക്ക് ദിക്കിൽ (ഈശ കോൺ) ശിരസ്സും, തെക്ക്-പടിഞ്ഞാറ് ദിക്കിൽ (നിരൃതി കോൺ) കാലുകളും, കൈകൾ തെക്ക്-കിഴക്ക് (അഗ്നികോൺ) ദിക്കിലും വടക്ക്-പടിഞ്ഞാറ് (വായു കോൺ) ദിക്കിലുമായി വാസ്തുപുരുഷന്‍ കിടക്കുന്ന സമയത്ത് അവന്‍ ഇനി അനങ്ങാന്‍ കഴിയാത്ത രീതിയില്‍ ബന്ധിക്കാന്‍ ബ്രഹ്മാവ്‌ ദേവകളോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. ബ്രഹ്മാവിന്‍റെ നിർദ്ദേശ പ്രകാരം അൻപത്തി മൂന്ന് ദേവന്മാരും ഭൂതത്തിന്‍റെ ശക്തി ക്ഷയിപ്പിക്കുന്നതിനായി വാസ്തുപുരുഷന്‍റെ ശരീരത്തിന്‍റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിലയുറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. തലയിൽ  ഈശാനൻ, വലത്തെ കണ്ണിൽ ദിതി, ഇടത്തെ കണ്ണില്‍  പർജന്യൻ, മുഖത്ത്  ആപൻ, കഴുത്തിൽ  ആപവത്സൻ, വലത്തെ ചെവിയിൽ അദിതി, ഇടത്തെ ചെവിയില്‍  ജയന്തൻ, വലത്തെ ചുമലിൽ  അർഗ്ഗളൻ, ഇടത്തെ ചുമലില്‍  ഇന്ദ്രൻ, വലത്തെ കൈത്തണ്ടയിൽ  ചന്ദ്രൻ, ഭല്ലാടൻ, മുഖ്യൻ, നാഗൻ ഇടത്തെ കൈത്തണ്ടയില്‍  സൂര്യൻ, സത്യകൻ, ബ്രുശൻ, അന്തരീക്ഷൻ വലത്തെ കൈത്തലയിൽ ശിവൻ , ശിവജിത് ഇടത്തെ കൈപ്പത്തിയില്‍  സാവിത്രൻ, സവിതാവ് വലത്തെ മുലയിൽ  ഭൂഭ്രുത്ത് ഇടത്തേ മുലയിലാകട്ടെ  ആർയ്യകൻ പിന്നെ, വയറിൽ മിത്രകൻ, വിവസ്വാൻ നാഭിയിൽ  ബ്രഹ്മാവ് ലിംഗത്തില്‍  ഇന്ദ്രൻ അണ്ഡത്തിൽ  ഇന്ദ്രജിത് വലത്തെ കാലിൽ വായു ,രോഗൻ, ശേഷോഖ്യൻ, അസുരൻ, വരുണൻ, പുഷ്പാദിദന്തൻ, സുഗ്രീവൻ, പ്രതിഹാരപാലൻ ഇടത്തെ കാലില്‍ അഗ്നി, പൂഷാവ്, വിതഥൻ, ഗൃഹക്ഷൻ, യമൻ , ഗന്ധർവ്വൻ , ഭ്രംഗൻ , മൃഗൻ രണ്ടു കാൽപ്പാദങ്ങളിൽ  പിത്രാഖ്യൻ പുറമേ കിഴക്കു ദിക്കിൽ  ശർവ്വസ്കന്ദൻ അഗ്നി കോണിൽ  വിദാരി തെക്കു ദിക്കിൽ ആർയ്യമാവ് നിര്യതി കോണിൽ  പുതനിക പടിഞ്ഞാറു ദിക്കിൽ  ജ്രംബകൻ, വായു കോണിൽ പാപരാക്ഷസി, വടക്കു ദിക്കിൽ പിലിപിഞ്ഛകൻ, ഈശാന കോണിൽ ചരകി എന്നിവര്‍ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു.  തത്ഫലമായി ശക്തി ക്ഷയിച്ച വാസ്തുപുരുഷൻ ബ്രഹ്മാവിനെ പ്രാർത്ഥിക്കുകയും;  ശിലാന്യാസം (കല്ലിടീൽ)', കട്ടള വെയ്പ്പ്, ഗൃഹപ്രവേശം എന്നീ മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളിലും മനുഷ്യർ നിന്നെ പൂജിക്കുമെന്നും  ഇത്തരം പൂജകളെ വാസ്തുപൂജ എന്ന് വിളിക്കുമെന്നും  വാസ്തുപൂജ ചെയ്യാതെ ഗൃഹ നിർമ്മാണം നടത്തിയാൽ അത്തരം ഗൃഹങ്ങളിൽ പലവിധ അനർത്ഥങ്ങളും സംഭവിക്കും എന്നും അതിനാല്‍ എപ്പോഴും മനുഷ്യര്‍ നിന്‍റെ  സാന്നിധ്യത്തിനായി പ്രാര്‍ഥിക്കുമെന്നും  അനുഗ്രഹിച്ചു.  

മറ്റൊരു കഥ ഇപ്രകാരമാണ്. ദേവാസുരന്മാർ യുദ്ധം ചെയ്യുമ്പോൾ അസുരകൾക്ക്പരാജയമുണ്ടാകുന്നത് കണ്ട ശുക്രാചാര്യൻ ഹോമം നടത്തുകയും ആ ഹോമാഗ്നിയിൽ ഒരു ഭയങ്കര രൂപൻ ജനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തനിക്ക് നേരാരുമില്ലെന്ന് അവൻ അഹങ്കരിച്ചപ്പോൾ മഹാദേവൻ കോപിച്ചു. അവൻ ഓടിയെങ്കിലും എവിടെയും നിൽക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഒടുവിൽ ശിവന്‍റെ  പാദങ്ങളിൽത്തന്നെ വീണ് നമസ്കരിച്ചു. ശിവൻ സന്തുഷ്ടനായി അവന് `വാസ്തു' എന്ന് പേര് നൽകി, അവിടെത്തന്നെ കിടക്കുവാൻ കല്പിച്ചു. ബ്രഹ്മാദിദേവകൾ ശിവാജ്ഞയനുസരിച്ച് അവന്‍റെ ശരീരത്തിൽ സ്ഥിതിചെയ്തു. മഹേശ്വരന്‍റെ ആജ്ഞപ്രകാരം വാസ്തു ശാന്തനായി കിടന്നത് ചതുരശ്രാകാരമായിട്ടത്രെ. ഈശാനകോണിൽ ശിരസ്സും, നിരൃതികോണിൽ പാദങ്ങളും, അഗ്നി-വായുകോണുകളിൽ കൈകാൽമുട്ടുകളും, മാറിടത്തിൽ കൈത്തലങ്ങളും വച്ച് കമിഴ്ന്ന് നമസ്കരിച്ച വാസ്തുവെ ദേവന്മാർ എടുത്ത് മലർത്തിവച്ച് അതിനേ്മൽ സ്ഥിതിചെയ്തുവെന്നാണ് പുരാസങ്കല്പം. വാസ്തുവിന്‍റെ ശിരസ്സിൽ ഈശാനനും വലതുകണ്ണിൽ ദിതിയും ഇടതുകണ്ണിൽ പർജന്യനും നാഭിയിൽ ബ്രഹ്മാവും ഇങ്ങനെ അൻപത്തിമൂന്ന് മൂർത്തികൾ വാസ്തുപുരുഷശരീരത്തിൽ വാഴുന്നു. ഭവനനിർമ്മാണത്തോടനുബന്ധിച്ച് വാസ്തുബലിയും വാസ്തുപൂജയും      നടത്തുന്നത് . വാസ്തുപുരുഷനെയും, അതിൽ കുടികൊള്ളുന്ന ദേവതമാരെയും തൃപ്തിപ്പെടുത്താനുള്ള കർമങ്ങളായിട്ടാണ്. വാസ്തുപുരുഷനെ പൂജിക്കേണ്ട വിധം വാസ്തുവിദ്യാശാസ്ത്രഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. 'പള്ളിയറശാസ്ത്രം' എന്ന പഴയൊരു പൂരക്കളിപ്പാട്ടിൽ വാസ്തുപുരുഷസങ്കല്പത്തെക്കുറിച്ച് ആഖ്യാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട് (Wiki)

സൂര്യനില്‍ നിന്നും അടര്‍ന്നുവീണ ഒരു തുണ്ടാണ് ഈ ഭൂമിയെന്നും ഭൂമി ആകമാനമായി  ഒരു വാസ്തു മണ്ഡലമാണെന്നും കണക്കാക്കുന്നു. അതായത് വാസ്തുപുരുഷന്‍ എന്നാല്‍ ഭൂമി തന്നെയാണെന്നര്‍ത്ഥം. പഴയ സൌരയൂഥ സിദ്ധാന്തത്തെ കഥയില്‍ ഇണക്കി വൈദിക സംസ്കാരം കൂടി കൂട്ടിയിണക്കിയപ്പോഴാണ്  ഇപ്പോഴത്തെ പല വാസ്തു ആചാരങ്ങളും (അനാചാരങ്ങളും) പിറവിയെടുത്തത്.

.വാസ്തുപുരുഷന്‍ എപ്പോഴും ഉണര്‍ന്നിരിക്കുകയല്ലെന്നാണ് വിശ്വാസം. ചില പ്രത്യേക മാസങ്ങളില്‍ പ്രത്യേക ദിവസങ്ങളില്‍ പ്രത്യേക സമയത്ത് മാത്രമേ വാസ്തുപുരുഷന്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കാറുള്ളൂവത്രേ. വാസ്തുപുരുഷന്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്ന സമയത്ത് മാത്രമേ ഗൃഹ നിര്‍മ്മിതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ശുഭകര്‍മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്യാവൂ എന്നാണ് ശാസ്ത്രം.

ഗൃഹപ്രവേശം, ഭൂമീ പൂജ, സ്ഥാപനകര്‍മ്മം തുടങ്ങിയ ശുഭകര്‍മ്മങ്ങള്‍ വാസ്തുപുരുഷന്‍ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുന്ന സമയത്ത് മാത്രമേ നടത്താവൂ എന്ന് വാസ്തു വിദഗ്ധര്‍ ഉപദേശിക്കുന്നു. ഈ സമയത്ത് ചെയ്യുന്ന പ്രവര്‍ത്തികള്‍ക്ക് ഗുണഫലം സിദ്ധിക്കുമെന്നാണ് വിശ്വാസം.

മേടത്തില്‍ പത്താം ദിവസം ആറാം നാഴികയിലും ഇടവത്തില്‍ ഇരുപത്തിയൊന്നാം ദിവസം എട്ടാം നാഴികയിലും കര്‍ക്കിടകത്തില്‍ പതിനൊന്നാം ദിവസം രണ്ടാം നാഴികയിലും ചിങ്ങത്തില്‍ ആറാം ദിവസം പതിനൊന്നാം നാഴികയിലും തുലാം മാസത്തില്‍ പതിനൊന്നാം ദിവസം രണ്ടാം നാഴികയിലും വൃശ്ചികത്തില്‍ എട്ടാം ദിവസം പത്താം നാഴികയിലും മകരത്തില്‍ പന്ത്രണ്ടാം ദിവസം എട്ടാം നാഴികയിലും കുംഭത്തില്‍ ഇരുപത്തിരണ്ടാം ദിവസം എട്ടാം നാഴികയിലും വാസ്തുപുരുഷന്‍ ഉറക്കമുണരും.

വാസ്തുപുരുഷന്‍ ഉറക്കമുണര്‍ന്നാലും അധിക സമയം കര്‍മ്മനിരതനായിരിക്കില്ല. ഏകദേശം ഒന്നര മണിക്കൂര്‍ നേരമാണ് വാസ്തുപുരുഷന്‍ കര്‍മ്മനിരതനാവുന്നത്. പല്ലുതേപ്പ്, സ്നാനം, പൂജ, ആഹാരം, മുറുക്ക് എന്നിങ്ങനെ 18 മിനിറ്റുകള്‍ (45നാഴിക) ദൈര്‍ഘ്യമുള്ള അഞ്ച് പ്രവര്‍ത്തികളാണ് ഉണരുന്ന സമയത്ത് ചെയ്യുന്നത്. ഇതില്‍ അവസാനത്തെ 36 മിനിറ്റ് നേരം വാസ്തു സംബന്ധിയായ ശുഭകാര്യങ്ങള്‍ക്ക് അത്യുത്തമമാണ്. പഴയ കാലാവസ്ഥ പ്രകാരം കനത്ത മഴയുള്ള സമയം ഒഴിവാക്കി ഗൃഹ നിര്‍മ്മാണത്തിന് അനുയോജ്യമായ സമയം കണ്ടെത്തുകയാണ്  ഉദ്ദേശ്യം. എങ്കിലും പഴയ കേരളീയ ജീവിത രീതിയില്‍ രാവിലെ എണീറ്റ്‌ വരുമ്പോള്‍ മുതല്‍ മനുഷ്യന്‍ ചെയ്യുന്ന ഓരോ കര്‍മ്മങ്ങളുമായി വാസ്തുപുരുഷന്‍റെ പ്രവൃത്തികളെ സാമ്യപ്പെടുതിയിരിക്കുന്നു  എന്ന് മാത്രം.  യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ആ ദിവസങ്ങളിലെ സൂര്യോദയം കണക്കാക്കി അത് മുതല്‍ അനുയോജ്യമായ സമയമാണ് കണക്കാക്കിയിട്ടുള്ളത്.

മത്സ്യപുരാണത്തിലെ ‘വാസ്തുഭൂതോദ്ഭവധ്യായ’ത്തിലാണ്  വാസ്തു പുരുഷനെക്കുറിച്ചുള്ള  വിവരണം ഉള്ളത്.
(ചിത്രം കടപ്പാട് : Planetjyothisham.blogspot.com )